Technesch Leeschtung ass ähnlech wéi kommerziell naass Gel Elektroden, wärend d'Bequemlechkeet mat dréchenen Elektroden vergläichbar ass - déi einfach ze benotzen sinn awer allgemeng mannerwäerteg Signaler u naass Elektroden ubidden.
Véier vun den Elektroden sinn an eng Mask gebaut ginn, a kompatibel Elektronik erstallt fir Augeverfolgung vu Spannungen ze moossen no bei Gesiichtsmuskelen.
Fir datt d'Mask d'Drägepuls moosst, gouf eng zweet Zort Stoffsensor erstallt, déi op Drockvariatiounen an der supraorbital Arterie reagéiert.
D'Opnam vu Gesondheets- a Verhalenssignaler op oder no beim Gesiicht ass Erausfuerderung, sou den UMass Wearable Electronics Lab Direkter Trisha Andrew, "well déi meescht Leit wierklech empfindlech a reaktiv sinn op Objeten déi op hir Gesiicht oder Kapp gesat ginn."
"Bis elo, vill verschidde Senséierelementer an engem Kleedungsstéck z'integréieren schéngt schwéier ze sinn, besonnesch wann et ëm kleng Ae Masken geet", huet de Fuerscher Computerwëssenschaftler Deepak Ganesan bäigefüügt.
D'Spannungselektroden fänken un d'Liewen als eng Rei vu sëlweren Fiedem an d'Spëtzt vum hydrophobe Baumwollstéck gebrooft, mat der Uewerfläch vum Sëlwer ëmgewandelt a Sëlwerchlorid fir eng ionesch Interface fir bio potenziell Signaler ze bilden.
Mat 'Initiativ' chemescher Dampablagerung gëtt e sëlwerhaltige Salz-infuséierten Hydrogel op de Stoff a sëlwer Fiedem ofgesat.
Dëse mëllen Hydrogel mécht verschidde Funktiounen: Et ass gebraucht fir ionbasis biologesch Signaler an en elektresche Stroum z'iwwersetzen, et reduzéiert Bewegungsartefakter - zum Beispill Stroumsignaler vum Iessen - an et reduzéiert Kaméidi aus stroum elektromagnéitesche Felder. Et mécht dat alles ouni zousätzlech Klebstoff ze brauchen.
Den Hydrogel ass einfach hydratiséiert fir ze benotzen, a gouf 40 Hydratatiouns-Dehdratiounszyklen getest, a funktionnéiert méi wéi ee Joer ouni Degradatioun an der Leeschtung.
Fir Ofdreiwung vum Sensor ze vermeiden, gëtt iwwer de sëlwere Fuedem an d'Hydrogel Kombinatioun en oppen-gewéckte Kotteng Gaze gestickt, gefollegt vun engem Frame aus hydrophobe Kotteng fir d'Senséierungsfläch ze definéieren.
D'Ausgab vun den Elektroden ass an der Uerdnung vun 10μV, fir déi e personaliséierte Verstärker a Filter erstallt gi fir e passend Signal fir e Low-Power ADC ze bidden.
Den Drocksensor besteet aus zwee Placken aus sëlwerbeschichteten Nylon, déi eng Kotteng-Inter-Schicht hunn, déi als leitend behandelt ginn. All Quetschekraaft, déi iwwer de Sensor ausgeübt gëtt, féiert zu enger Impedanzofsenkung tëscht de sëlwerbeschichteten Blieder.
Verbindungen tëscht Sensoren an Elektronik sinn duerch hydrophobe Sëlwerfuedere bannent Kottengleitungen, an e Bluetooth Transceiver kommunizéiert Moossnamen op e Remote Computer fir d'Veraarbechtung.
D'Sensore verléieren d'Signalintegritéit net, och wa se fir aacht Stonne gedroe goufen, a mat Elektronik ewechgeholl, hunn d'Sensore vun der Mask nach no 15 Reesen duerch eng Wäschmaschinn funktionéiert.
Wéi och medizinesch Uwendungen, Geräter, déi op dëse Senséierungsprinzipie gebaut goufen, kéinten a Spiller a virtueller Realitéit Headsets benotzt ginn, laut der Uni.
D'Aarbecht gouf um Fall Meeting vun der American Chemical Society presentéiert, a gëtt am Pabeier beschriwwen 'Multimodal Smart Eyewear for Longitudinal Eye Movement Tracking' verëffentlecht am Matter. Dëst ass e kloer geschriwwenen a liicht verständleche Pabeier, komplett verfügbar ouni Bezuelung.
Et gëtt och e Video